Μάνα μου,
πήρες το βάρος της ζωής μέσα στα χέρια σου
κι ήταν ατέλειωτα της πίκρας τα νυχτέρια σου
Παρηγοριά μου μες στις δύσκολες τις ώρες μου
με την αγάπη σου μου γλύκαινες τις μπόρες μου
Ήσουνα στήριγμα κι η πιο γλυκιά παρέα μου
η πρώτη λέξη μου,
Mάνα,
κι η τελευταία μου.
Μάνα μου,
μέσα στου κόσμου την ψευτιά δεν υποχώρησες
κι όλες τις λύπες που σου έδωσα συγχώρησες,
Mάνα μου.
Όλα σε σένα τα χρωστάω, ότι έγινα
γιατί μου έδινες κουράγιο και δεν έσβηνα,
Μάνα μου.
.